Burhaniye-Samandağ bisiklet turu 4. Gün

 

10 Ekim 2020 Ilıca-Manyas Baraj Gölü

Ilıca Park Otel 'de geçirdiğimiz sıcak ve rahat gecenin ardından çantaları ve bisikletleri hazırlayıp sabah erken saatte tekrar yola koyulduk.

Her sabah geceden ıslattığımız yulaf ezmesine tahin pekmez ve kuru meyve ilave edip kahveyle veya çayla kahvaltı yapıyoruz.  Genelde köylerde yumurta bulunuyor, yanına adam başı da iki yumurta haşlayınca sağlam bir kahvaltı oluyor. Bu da bizi saat  2'ye 3'e kadar tutuyor. Ekmek peynir tereyağ gibi geleneksel kahvaltı olayı, haliyle turlarda biraz zor oluyor, bu özlemimizi de bulursak taze ekmek, peynir ve zeytinle öğle atıştırmalığında gidermeye çalışıyoruz.

Sabah hava yine soğuk ve sisliydi. Ilıca' dan çıkıncaya kadar tarlaların arasından geçtik, tohuma bırakılmış bamyalar, başaklanmaya terkedilmiş biberler ve domatesler yol boyu bizi takip etti.

Çıkıştan itibaren Karacahisar sapağına kadar yaklaşık 5 km hep yokuş; 270 mt tırmanış vardı burada ve oldukça da yorucuydu. Yolda odun kömürü yapan ailelerle karşılaştık. Mardin'den gelmişler, çoluk çocuk kadın erkek bir sürü insan.. branda kulübelerde yaşıyor ve odun kömürü imal ediyorlar. Tavuklar, hindiler, ördekler,  bebekler bizi görünce hepsinde bir telaş, bir merak, hepsi anında etrafımıza toplanıverdiler. 

İnsanlar canla başla çalışıyorlar, ekmek parası için çabalıyorlar; memleketin bir ucundan kalkıp buralara gelmişler, yüksekte hava soğuk, imkanlar sınırlı, buna rağmen boy boy bir sürü çocuk var.. İşte asıl bu çelişkiler insanı yoran, yıpratan, üzen, çözümsüz ve çaresiz hissettirenler.. 

Yolumuz var, uzatamıyoruz, biraz sohbet edip bolca fotoğraf çektikten sonra yola devam.. 

Karacahisar Köyü sapaktan 1 km içeride ve aşağıda. Burada Çakal lakaplı bir ballıkçıyla tanıştık. Asıl adı Enver'miş ama herkes Çakal diye biliyor. Arabasıyla bizi göl kenarındaki evine götürdü, tekneyle baraj yapıldıktan sonra sular altında kalan köyün üzerinde gezdirdi, eşi Hatçe de hem balıkçı hem kaptan. Sağolsunlar çay ikram ettiler, yine epey fotoğraf çektik, vakit gerçekten nasıl geçti anlayamadık. 

Bu arada hafif açlık başlayınca Karacahisar'dan çıkmadan ekmek sorduk ama köyde bakkal makkkal yoktu.Arabayla haftanın belli günlerinde getirip dolaşıp satıyorlarmış, yada arabası olanlar kasabaya gittiğinde alıp getiriyorlarmış. Köylerin durumu genelde böyle. Ne ekmek var ne de başka birşey. Onlar da şehirliler gibi hazır yiyorlar. 

Karacahisar sapağıdan itibaren bu sefer tam tersi yöne sağa saptık ve Manyas Gölü'yle barajını seyrederek aşağıya Örenköy' e indik. Hemen hemen 11 km ve 300 mt sadece iniş. Yemyeşil, sapsarı, turuncu, yüzlerce binlerce ağaçla çevrilmiş harika bir yoldan neredeyse hiç frene basmadan aşağı saldık kendimizi; gerçekten muhteşem yollar, yerler buralar. 

Aşağıda Göl kıyısında Örenköy'ün hemen altında kamp alanları var.  Ayrıca kıyı boyu baraj kapaklarının olduğu yöne gidildiğinde yine solda kamp alanları bulmak mümkün. 

Biz kapakların olduğu yere yakın bir alanda kamp attık, bu akşamki menümüzde Yarışalanı Köyü'nde bulduğumuz tavuk ve gün boyu başakladığımız sebzelerle pişirdiğimiz bulgur pilavı var. 

Manyas Baraj Gölü manzaraları bugünkü fotoğrafların ana teması, keyifli seyirler🖐️😊

Bugünkü rotamız ve irtifa haritası









Manyas Gölü kıyıları sonbaharın keyfini çıkaran pek çok insanla doluydu






Her gittiğimiz yerde olduğu gibi Karacahisar'da da çok güzel insanlarla tanıştık 









Baraj kapaklarının hemen yanındaki kamp alanımız



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Burhaniye-Samandağ bisiklet turu 22. Gün

Resim
29 Ekim 2020 Afyon - Çobankaya Köyü Bugün 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı ve saat 09.30; gidonuma bayrağımı astım. Resmi tatil nedeniyle trafik bomboş ve böyle anlamlı bir günde tekrar yollara düşmekten son derece mutlu Afyon'dan ayrılıyoruz.  Afyon'da geçirdiğimiz bu iki günde hem dinledik, hem bisikletleri genel bir bakıma soktuk, hem de sevgili Gültekin'le birlikte Üçlerkayası tarafına kısa bir gezi yaptık.  Bugün yine bol bol NE'KA YOKUŞ O'KA İNİŞ diyeceğiz gibi görünüyor, zira rotamız yine epey inişli çıkışlı.  Afyon'dan Şuhut sapağına kadar 20 km düz sürüşten sonra Şuhut rampalarına geldik. Aşağıda Halımor Köyü var, buradan itibaren başlayan rampalar 5 km kadar sürdü ve toplamda 300 mt yükselip 200 mt aşağı indik. Bu arada sağlam bir rüzgar ve yağmurla da boğuştuk. Yağmura rampada ve özellikle de böyle ormansız açık alanda yakalanmak gerçekten kötü; ne sığınacak bir sundurma ne bir ağaç altı olmayınca mecbur pedallamaya devam ediyoruz.  Aşağıda Şuhut'a yakl...
Devamı

Burhaniye-Samandağ bisiklet turu 20. Gün

Resim
 27 Ekim 2020 Ayazini - Afyon Sabah mağarada uyanmak da keyifli oluyormuş.😊 Yani n'olacak yumurta ekmek bakkaldan üzerlerimizde kaz tüyü uyku tulumları ve 3 mevsim çadırlar, altımızda tahta zemin üzeri konforlu şişme matlar,... neymiş "mağarada uyanmak çok keyifliymiş" !!😄😄 Yola çıkmadan önce yavrularla vedalaştık tabii, teşekkür ettik. Nasıl kıpır. Kıpırlar, bir heyecan bir heyecan.. Bütün gece olur olmaz havlayıp durdular sağolsunlar, korudular mı uyutmadılar mı desem bilemedim!  Bugün Afyon'da olacağız. Kemal Bey'in orada Gültekin adında genç bir arkadaşı varmış, bir gece onun evinde kalıp eksiklerimizi falan toparlayıp yola devam edeceğiz. Yol, birkaç gündür çıktıklarımızın mükafatını veriyor bugün, Afyon'a kadar hep iniyoruz.  Sırasıyla İğdemir, Gazlıgöl, Yarımca, Fethibey, Saraydüzü köylerinden geçerek kalacağımız evin yeraldığı kaplıca bölgesine ulaştık.  Öğleyi biraz geçe vardığımızda sevgili Gültekin bizi balkonda bekliyordu. Hemen bisikletleri boş...
Devamı

Burhaniye-Samandağ bisiklet turu 23. Gün

Resim
 30 Ekim 2020 Çobankaya - Dinar Sabah erkenden uyandık, hava düne göre daha iyi. Hava durumu bugün de yine ara ara yağmur geçişleri olacak diyor ama akşam üzerine kadar kendimizi Dinar'a atarız diye düşünüyoruz. Önümüzde Uzunpınar, Karaadilli, Tatarlı Köyleri var, sürüş rahat olacak gibi görünüyor. Öğleye kadar güzel bir havada sürdük. Artık bunca yokuş ve rampadan sonra kondüsyonlarımız öyle artmış durumda ki ağırlaşan yüklerimiz bile bana mısın demiyor, sorunsuz yol alıyoruz. Karaadilli oldukça büyük bir yerleşim yeri. Bir fırından buraya ait yöresel bir ekmek bulduk, haşhaşlı. Çantalarda yer kalmadı, artık fermuarları kapanmıyor; poşeti üste bağlayıp oyalanmadan yola devam ediyoruz.  Bugün bulutlar tablo gibi; gökyüzü sanki yağlı boya fırçası darbeleriyle dolu. Afyon molası işe yaramış görünüyor, yolları özlemişiz.. Dün de erken bıraktığımız için bacaklar iyice dinlenmiş durumda, etrafı seyrede seyrede devamlı çeviriyoruz.  Dinar'a doğru bir ara yağmur hızlanınca ilk g...
Devamı