Burhaniye-Samandağ bisiklet turu 10. Gün

 

17 Ekim 2020 Misi Kamp- Çaybaşı sebze tezgahı😊

Sabah erken saatte hepimiz ayaktayız. Akşamdan herşeyimizi hazırladık, iki günlük dinlenme yetip arttı bile hepimiz tekrar yollara düşmeye hazırız. 

Saat 09.00 gibi Misi Karavan Kamp'tan ayrılıp Nilüfer Çayı' nı takip ederek Doğancı Barajı'na doğru tırmanmaya başladık. Önümüzdeki ilk köy Doğanköy. Burada bir yol çalışması vardı, grayderler kepçeler toz toprak çamur.. 

Daralan yolda ilerleyip önümüzdeki rampayı tırmanıyorduk ki Kemal Bey'in zinciri ve beraberinde de arka tekerin birkaç teli kırıldı. 

Neyse ki Bursa'dan henüz 10-12 km kadar uzaklaşmıştık. Bursalı bisikletçilerden Ayhan Bey turumuzun takipçilerinden biriydi, Atilla Bey telefon edip durumu anlatınca sağolsun hemen imdadımıza yetişti. Kısa sürede yanımıza gelip Kemal Bey'in bisikletini ve çantalarını aracına yükleyip Yeşilbisiklet'e götürdü. 

Biz de Atilla Bey'le beraber hemen gerideki Doğanköy'e kadar sürüp orada beklemeye karar verdik. Caminin bahçesindeki banklarda otururken yakındaki evlerden birinde oturan bir teyze elinde bir ekmek ve ev salçasıyla geldi. Bizi düşünüp yiyecek birşeyler getirmiş sağolsun, çay demleyip getireyim mi diye de sorunca, teşekkür edip termosumuzda var dedik. 

Hep diyorum ya, gerçekten çok şanslıyız zira yol boyu böyle çok güzel insanlarla karşılaştık. Köy ekmeğine mis gibii ev salçasını sürüp yanında da çayımızı içerek bir güzel kahvaltı yaptık. Bu arada epeyce zaman geçti, haber de gelmeyince banklara uzanıp biraz kestirdik.. 

Ayhan Bey ve Kemal Bey öğle saatine yakın döndüler, onlar da birşeyler atıştırıp çaylarını içtikten sonra Ayhan Bey'le vedalaşıp tekrar yola koyulduk. 

Tabii bu aksilik hepimizi hem üzdü hem de günlük enerjimizi, motivasyonumuzu biraz düşürdü. Yine de şanslıyız Bursa'ya yakındık;  yoksa ilerideki dağ yollarında böyle birşey yaşanmış olsa mecbur biz kamp atacak, Kemal Bey de arka tekeri eline alıp dolmuş, otobüs artık ne bulursa ondan in buna bin en yakın bisiklet tamircisine ulaşmaya çalışacaktı. Bir de dönüş var tabii! (Düşüncesi bile kabus gibi ☹️) 

Evet neyse ki tekrar yollardayız. Yol sürekli tırmanarak önce Doğancı Barajı'na ulaştı. Burada ikiye ayrıldı biz soldaki yolu aldık;burası trafiği yoğun olmayan bir yol, köylerarasından ilerliyor. Haritada da ince beyaz çizgi olarak görünüyor ama asfalt ve düzgün. 

Bugün hava kapalı, akşam üzerine doğru bulutlar iyice ağırlaşmaya başladı, sürüş açısından gayet uygun aslında çünkü bu yokuşları sıcakta yada güneşte çıkmak çok daha zorlayıcı olurdu. 

Güneybayırı ve Çaybaşı köylerinden sonra geldiğimiz bu mahallede yol boyu sergiler var, çeşitli sebze meyve ceviz ve özellikle de çilek satılıyor.  Zaten birkaç km'dir sağlı sollu çilek tarlaları görüyoruz, meğer buranın yediveren çileği meşhurmuş ve mevsimi de Ekim ayıymış. 

Saat epey ilerledi ve hava da yağdı yağacak durumda. Artık akşamlık sebzemizi alıp bir kamp yeri bakmaya karar verdik. Bu arada tezgahlardan biraz ceviz, elma ve çilek alıp sabahtan buyana yaşadığımız stresi atarcasına hemen oracıkta yumulduk. 

Önümüzde Karaislah Köyü var ama hava kararmadan oraya ulaşmamız mümkün görünmüyor. Yolda ilerlerken bir çeşme, hemen yanında da bir sebze meyve tezgahı gördük. Birkaç mt ileride bir tane daha vardı, her ikisi de boşaltılmış durumda olunca burada gecelemenin uygun olacağını düşündük. 

Hemen bisikletleri içeri alıp suları doldurup bir yandan yemek bir yandan çay yapmaya giriştik. Bir yandan da karanlığa kalmadan uyku tulumu ve matları hazırladık. Akşam menümüzde acı soslu sebzeli bulgur pilavı, yanında Çaybaşı Köyü'ndeki markette bulduğumuz kasap köfte, üzerine de çay var.

Bugün yapabildiğimiz rota ve irtifa haritası

İyi ki buraya sığınmışız, zira gece boyu yağmur yağdı. Yoldan tek tük de olsa geçen traktör kamyonet ve arabalar sanki hep üzerimizden geçip gittiler. Keyifli bir uyku olduğu asla söylenemez ama sonuçta bu acayip günü de böylece atlattık. Yarın Gölöz Göleti üzerinden Keles'e devam edeceğiz. Görüşmek üzere 🖐️😊 

Günlük sürüş 27 km

Toplam 425 km