Burhaniye-Samandağ bisiklet turu 15. Gün
22 Ekim 2020 Tavşanlı - İkizüyük
Sabah saat 07.00'de hep birlikte kahvaltıdayız. Atilla Bey bisikletini hazırlamış durumda, otogara kadar sürüp orada otobüse verecek. Vedalaşmanın ardından biz de birer çay daha içip toparlanmak üzere odaya çıkıyoruz.
Saat 09.30 gibi hazırız. Sabahın erken saatlerinde hava hem serin hem de yoğun sis var. Buralar rakım olarak da epeyce yüksek; havanın ısınması öğle saatlerini buluyor.
Otelden çıktıktan sonra çok kısa bir sürüşle ana yoldan ayrılıp tekrar köy yollarına girdik. Bugün aşağı yukarı 70 km'lik bir hedef var Kütahya'yı bulalım istiyoruz. Dinlenme işe yaramış görünüyor, serin ve sisli havaya rağmen rahat bir sürüşle Kuruçay, Güzelyurt ve Karcık köyleri üzerinden oldukça tempolu yol alıyoruz.
Yollarda şeker pancarı tarlaları var. Öğleye doğru hava giderek ısınıyor ve sis de tamamen kaybolmuş durumda. Yolda yine çok güzel başaklama fırsatları oluşuyor, domates biber kabak ve yeni sezon pırasa buralarda da bol. Ceviz ve elma ağaçları da yine yol boyu sağlı sollu.. Bisikletlerin çantaları artık doldu ama yine de bulduklarımızı torbalarla oraya buraya bağlamaya çalışıyoruz.
Yolda bir sürü köpek yavruları gördük; yeni doğanlar annelerinin etrafında toplanmışlar. Hepsi açlar. Bisiklette biraz ekmek vardı durup birer parça verelim istedik ama öyle can havliyle koşuyorlardı ki ekmeğe doğru, arabaların altında kalmasınlar diye yol kenarında durmadık da iyice içeri girip öyle besledik yavruları.
Aliköy'den sonra epey bir süre hiçbir köyden geçmeden ilerledik, köyler hep yukarıdaydı. Dulkadir, Karaağaç, Ortaca, Dereköy diye giderken Enne Baraj Gölü tabelasını görünce tereddütsüz saptık ama biraz hayal kırıklığı oldu doğrusu. İşletme tamamen ticari amaçla yapılmış; restorant, gölde tur kayıkları falan koymuşlar. Haftasonu günübirlik ziyaretçiler için güzel bir tesis gibi duruyor ama giriş ücretli. Şöyle bir bakmaya bile ücret ödemeden izin vermediler.
Memleketin heryeri ücrete tabi. İnsanın canı sıkılıyor, ücret önemli değil ama artık 1 TL bile olsa ödemek gelmiyor içimizden.
Biraz daha devam edince Baraj gölünü rahat görebildiğimiz bir yere geldik, birkaç fotoğraf alıp Çivli üzerinden Dereboğazı Çayı kanyonunu takip ederek Kirazpınar Köyü'ne ulaştık. Bu kanyon kısa ama çok güzel; Enne Baraj Gölü' ne sapmasak biz de görmeden geçecekmişiz. Büyük kayıp olurmuş.
Kirazlıpınar hemen hemen Kütahya sayılabilir. Şehir buralara kadar uzanmış. Trafikte yol almak çok ürkütücü, heryer küçük büyük şehir farketmiyor son derece kaotik.
Kütahya merkeze vardığımızda hava artık kararmaya yaklaşmış ve yağmur yağdı yağacak gibiydi. Bir mandıradan akşam yemeği için alışveriş yapıp şehri çıktıktan sonra bulduğumuz ilk kamp alanında günü bitirmek üzere yola devam ettik.
Aşağı yukarı 10 km kadar daha sürdükten ve Zığra, İkizüyük köylerini geçtikten sonra Porsuk Çayı'nın kollarından birinin kenarında bir kamp alanı bulduk.
Çadırları kurup yemeğe başlarken yakınlarda hayvanlarını otlatan Çoban ziyaretimize geldi. Bize ateş yakmak için biraz kuru odun getirmiş. Ateş başında yemeğimizi yiyip üzerine de biraz çekirdek çitlediikten sonra dinlenmeye çekildik.
Bu günlük de bu kadar.. 🖐️😊
Günlük sürüş 68 km
Toplam 616 km
Yorumlar
Yorum Gönder